“Ali srce je moje tamno jezero, koga ništa ne diže i u kom se niko ne ogleda” (završni stihovi Andrićeve prve objavljene pesme).
Prošao je vek od kada je objavljeno prvo književno delo Ive Andrića i pola veka od kada je jednom od naših najvećih pisaca dodeljena Nobelova nagrada – 10. decembra 1961. godine. Upravo zato je današnji dan odabran za proslavu dvostrukog jubileja našeg jedinog nobelovca.
Andrić u poseti Višegradu u kome je proveo svoje detinjstvo.
Svečanosti, koja će biti održana u sedištu Jugoslovenske kinoteke u Beogradu, prethodiće otvaranje izložbi u galerijama “Ozon”, “Nova” i galeriji Muzeja Ive Andrića koje će prikazati široj javnosti piščev život iz više uglova. Izložba je već obišla sedište UN-a u Ženevi i još nekoliko evropskih gradova. Planirano je da postavka svoje putešestvije, nakon Beograda, nastavi u gradovima u kojima je Ivo Andrić boravio u periodu od 1919. godine do početka Drugog svetskog rata.
Narodna banka Srbije je ove godine izdala kovanicu od 20 dinara sa likom Ive Andrića.
Narednih godinu dana biće u znaku Ive Andrića. Najavljeno je štampanje jubilarne poštanske marke s likom Ive Andrića, planirani su brojni naučni skupovi na kojima će se raspravljati o piščevom delu i životu, a nastaviće se i sa štampanjem novih izdanja njegovih dela, kako domaćih tako i inostranih.
Oktobar 2012. godine označiće ne samo navršavanje 120 godina od rođenja Ive Andrića, već i kraj obeležavanja jubilarne godine našeg nobelovca o kome više možete pročitati ovde.
Tamara Biljman je individua čiji je život potraga. Potraga za savršenstvom koje se krije u umetnosti, jer jedino je umetnost zaista veća od života, zar ne? Samo ona može da zaustavi vreme. Ne podnosim nikakva ograničenja i s toga sam kao moto prisvojila rečenicu Tristana Care: ’’Jedini prihvatljivi sistem je taj da se sistematski ne sledi nijedan sistem.’’
