Tupak Amaru Šakur (Tupac Amaru Shakur), poznatiji pod pseudonimom 2Pac, jedan je od najvećih repera svih vremena. Njegovo ime mnogima je sinonim za rep muziku. Iako je njegova muzička karijera prožeta raznim incidentima sa policijom, kolegama reperima, pljačkanjem, ranjavanjem, zatvorom, i na kraju atentatom, ovaj tekst predstavlja prikaz Tupakovog života i muzike kroz njegov aktivizam, poruke koje je davao u svojim pesmama i životne filozofije koju je zastupao.
Tupak je rođen početkom sedamdesetih godina u Njujorku, gde je proveo prvih nekoliko godina detinjstva. Članstvo njegove majke Afeni Šakur (Afeni Shakur) u Crnim panterima (The Black Panther Party), aktivističkoj organizaciji sa provokativnom ideologijom koja se bavila borbom za ljudska prava, podosta je uticalo na teme kojima se Tupak bavi u svojim pesmama.
To se najbolje može videti u pesmi “Dear Mama” koju joj je posvetio.
Tupak je od malena voleo umetnost, te se, nakon preseljenja u Baltimor, sa 13 godina upisao u Baltimorsku školu umetnosti (Baltimore School of the Arts), gde je pohađao kurseve glume, poezije, džeza i baleta. Osvojio je mnoštvo nagrada na rep takmičenjima u kojima je učestvovao dok je pohađao ovu školu, što mu je donelo titulu njenog najboljeg repera.
Negde u to vreme Tupak upoznaje Džejdu Pinket (Jada Pinkett, sada Jada Pinkett Smith), koja mu postaje jedna od najbližih prijateljica. Iako se podosta spekulisalo da je to zapravo ljubav, a ne prijateljstvo, Tupak i Džejda su izjavili, kako je, zbog njihovih karaktera, po njihov odnos bolje da ostanu samo prijatelji, te su svoj odnos definisali kao platonsku romansu. Tupakova pesma “Jada” pojavljuje se u knjizi “The Rose That Grew From Concrete”.
“Jada”:
“You are the omega of my hearth,
The foundation for my conception of love,
When I think of what a black woman should be,
It’s you that I first think of.
You will never fully understand,
How deeply my heart feels for you,
I worry that we’ll grow apart,
and I’ll end up losing you.
You bring me to climax without sex,
And you do it all with regal grace,
You are my heart in human form,
A friend I could never replace.”
Nedugo pošto se sa porodicom preselio u Kaliforniju, Tupak potpisuje ugovor sa rep grupom u poletu, Digital Underground, koji mu je omogućio da sa njima ide na turneje i učestvuje u snimanju numere “Same song”. Ubrzo posle toga Tupak objavljuje svoj prvi album, “2pacalypse Now” (1991), a nakon izlaska njegovog drugog albuma “Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z” (1993), njegovo ime postaje sve poznatije i poznatije.
Tupakovi albumi su podosta kontradiktorni jer, sa jedne strane obiluju aktivizmom, saosećanjem sa svojim narodom, porukama i poukama o policijskoj brutalnosti i siromaštvu, dok pojedinim pesmama Tupak prilazi dosta agresivnim stilom, koji će kasnije postati njegov zaštitni znak.
U novembru 1994. godine, Tupak je bio žrtva nepoznatih napadača u holu zgrade studija u koji se uputio. Pogođen je sa pet metaka i opljačkan. Taj incident se posle razvio u čuveni East Coast-West Coast rat, vođen između njega i Bigija Smolsa (Biggie Smalls) poznatijeg kao Notorious B.I.G. – Tupakovog dotadašnjeg bliskog prijatelja i repera, kog je smatrao nalogodavcem te pucnjave.
Pretvaranje tog prijateljstva u muzički rat Tupaku je poslužilo kao inspiracija za naredne albume i osnivanje grupe Outlaws. Veliki broj pesama posvetio je izražavanju svojih stavova po pitanju tih događaja.
Članovima grupe Outlawz Tupak je nadenuo imena diktatora i vojskovođa. Yaki Kadafi, Hussein Fatal, Mussolini, Komani, Kastro, E.D.I. Mean i Napoleon bila su imena članova te grupe. Tupak je sebe nazvao Makaveli.
Nakon albuma “Me Against the World” (1995), koji je postigao ogromne uspehe na top listama, svoj naredni album “All Eyez on Me” (1996) Tupak objavljuje za izdavačku kuću Death Row Records. To je bio prvi dupli album u istoriji rep muzike. U to vreme Tupak se posvetio muzici na način na koji je malo ko mogao. Poučen incidentom pucnjave, odlučio je da, u slučaju da se tako nešto ponovi sa ne tako dobrim ishodom, pre toga snimi što više pesama i da na taj način njegovo zaveštanje nastavi da živi godinama nakon njegove smrti, što je i uradio. Svakodnevno je pisao tekstove, nije izlazio iz studija, i to je rezultiralo stotinama snimljenih pesama koje će kasnije biti objavljene na njegovim posthumnim albumima.
4. juna 1996. godine Tupak je održao svoj poslednji nastup.
Nekoliko dana kasnije, 7. septembra 1996. godine, nakon gledanja boks meča svog prijatelja Majka Tajsona (Mike Tyson) dok se kolona kola Tupakovih prijatelja vozila ulicama Las Vegasa ka noćnom klubu, automobil sa nepoznatim napadačima se približio kolima u kojima je bio Tupak, i on je pogođen sa više metaka i odvezen u bolnicu.
13. septembra 1996. godine Tupak je preminuo, ali je njegovo muzičko nasleđe nastavilo da živi kroz posthumne albume, te je on jedan od malobrojnih muzičara čija diskografija sadrži više posthumnih albuma nego onih objavljenih za života.
Nakon fascinacije Makijavelijem (Nicolò Machiavelli) Tupak uzima i drugi pseudonim Makaveli pod kojim se posthumno objavljuje njegov album “The Don Killuminati: The 7 Day Theory”. Naziv albuma aludira na način na koji je snimljen. Tupak je sve pesme napisao i snimio za tri dana, nakon čega je produkcija trajala još četiri dana.
Preostali posthumni albumi jesu: “R U Still Down? (Remember Me)” (1997), “Until the End of Time” (2001), “Better Dayz” (2002), “Loyal to the Game” (2004), “Pac’s Life” (2006).
Pored muzike, Tupak se oprobao i u glumi. Njegov prvi zapaženiji film bio je “Juice”, priča o mladom srednjoškolcu koji ulazi u svet kriminala. Posthumno nisu objavljivani samo Tupakovi albumi, već i neki od filmova koje je do tad snimio, kao što su “Bullet”, “Gridlock’d” i “Gang Related”. 2003. godine objavljen je dokumentarni film o Tupakovom životu, “Tupac: Resurrection”.
Tupak je bio i ostaće jedan od najboljih repera svih vremena, i njegova muzika i posle njegove smrti nastavlja da inspiriše ljude širom sveta.
Miljan Savić je proždirač romana, zavisnik od kokakole, sarkazma, kuckanja po tastaturi, elokvencije i Twitter-a.
