Roberto Capala je umetnički direktor i glavni koreograf kompanije “Zappalà Danza”, koju je osnovao 1989. godine. Za 25 godina delovanja kompanije, Capala je postavio više od 30 naslova, prikazivanih širom Evrope, SAD, Južne Amerike, Bliskog istoka, i Južne Afrike. U svojim kreacijama, koreograf se najvše bavi definisanim temama, kakve se vezuju za njegov odnos prema spečifičnosti teritorijie na kojoj se rodio, odrastao i danas stvara. Capala istovremeno sarađuje sa drugim kompanijama, što je rezultiralo brojnim produkcijama za Balet Toskane, Baletsku školu Teatra milanske Skale, švedsku trupu “Norrdans”, “Stichting Theaterverkplaats Generale Oost” iz Holandije, ali i saradnjom sa Geteborg baletom, koji je od koreografa naručio celovečernju predstavu “virus-juga”, premijerno izvedenu 2011. godine u Operi u Geteborgu.
Svoj posve originalni i savremeni rukopis, Capala je predstavio i u mjuziklima “Isus Hrist Superstar” i “Evita”, nastalim u produkciji “Teatra della Munizione”, dok je istovremeno ostvario zapaženu saradnju sa operskim rediteljima, različitim kompozitorima i muzičarima iz Evrope. Capala se posvetio prenošenju svog koreografskog vokabulara i stila kroz radionice koje vodi širom Italije i Evrope, a često je na poziv Univerziteta u Katanji predavač na temu govora tela i scenskog nastupa. Bavi se i instalacijama, pa je tako sa Kristijanom Graupnerom/Humatic (Berlin) realizovao interaktivnu instalaciju “Mentalna kutija”, koja je predstavljena širom sveta i osvojila nekoliko nagrada. Roberto Capala je osnivač i umetnički direktor međunarodnog koreografskog centra Sicilije – “Scenario Pubblico”, koji je otvoren 2002. godine, i koji je danas dom njegove kompanije.
Kompaniju “Zappala Danza” osnovao je koreograf Roberto Capala, 1989. godine u Katanji (Sicilija). Trupa od 1996. godine uživa podršku Ministarstva kulture i Regiona Sicilije, i smatra se jednom od najzanimljivijih pojava na italijanskoj plesnoj sceni. Istorija kompanije je vezana za ličnost Roberta Capale, čiji je koreografski stil, nakon godina istraživanja pokreta koji je sprovodio sa svojim igračima, postao posve originalan i raznovrstan. Kompanija je razvila partnerstva sa važnim italijanskim organizacijama, koja su omogućila realizaciju produkcija i turneja širom Italije, Evrope, Severne i Južne Amerike, Bliskog istoka i Južne Afrike.
Kompanija “Zappala Danza” izdvaja se ponudom širokog, ali određenog repertoara, što je rezultat plodne sinergije koreografa Roberta Capale i dramaturga Nela Kalabra. Ovaj umetnički dvojac se u poslednjih deset godina pouzdano kreće projektovanom stazom u cilju stalne ekspanzije, kakva omogućava realizaciju produkcija različitih tipova, od postavki za nekoliko igrača do onih sa celom grupom, dok većinu predstava prati živa muzika. Capala se često bavi jasnim temama iz kojih su nastali naslovi: “Nedovršena tela” (2002-2007), “Instrumenti” (2007-2009), “Re-mapiranje Sicilije” (od 2007. godine još uvek je deo rada koreografa). Među njegovim delima za trupu su i “Pazolini u vremenu interneta” i “A.semu titti devoti Tutti?”, produkcija koja je 2010. godine osvojila nagradu Danza & Danza, a zatim je izvedena u pariskom “Théatre de la Ville”, kao prva italijanska plesna produkcija odigrana u ovom pozorištu. Od 2002. godine, sedište kompanije je u međunarodnom koreografskom centru u Katanji, koji nosi naziv “Scenario Pubblico”. Nova lokacija je omogućila trupi i koreografu da prošire svoja istraživanja, vezujući se uvek iznova za sicilijansku regiju, ne samo u smislu posebnosti svoje tematike i produkcije, već i misije promovisanja i predstavljanja jedinstvenog plesnog rečnika.
Ređanjem impresivnih slika, koreograf predvodi ovih sedam igrača, različitih nacionalnosti. Nepokolebljiva harmonija grupe udružuje se oko originalnog zvuka koji donose muzičari posvećeni vibrato tonu “marancana”. Ovaj pomalo zaboravljeni instrument, vraća zvuke stare Sicilije, istovremeno podsećajući koreografa na njegove korene. To je delo o beskonačnosti, o slikama početka, o crnim ženskim velovima tipične drevne ikonografije, i nekim novim, iznova izvajanim, nadmoćnim i nagim telima igrača. Kao sila koja postaje dominantna, bez ijednog drugog cilja do samog preporoda tela i njegove poetike, tako potrebnog i stvarnog na sceni.
“Instrument 1” je prvi deo projekta “Instrumenti”, kojim Roberto Capala istražuje telo i njegovu vezu sa zvukom, bukom i muzikom. Kroz svojevrsnu studiju nazvanu “Instrumenti”, koreograf posvećuje pažnju retkim instrumentima koji se nikada ne koriste kao solistički, darujući im ovoga puta protagonističku ulogu na sceni, jednako važnu koliko i igra.
“Instrument 1 (otkrivanje nevidljivog)”, predstavlja jedinstveno istraživanje sicilijanskih navika i tradicije, i otkriva “marranzano” (drombulje), tipičan instrument koji se često povezuje sa “mafijom” i evocira tradicionalne sicilijanske zvuke. Za ovu produkciju muzičar Pučio Kastrođovani, zajedno sa koreografom, otpočinje iscrpno istraživanje instrumenta koji donosi upečatljiv i originalan zvuk i ritam. Produkcija predstavlja prvi korak “re-mapiranja Sicilije”, svojevrsnog Capalinog putovanja, koje ima za cilj novo otkrivanje ostrva, kroz posve jedinstven jezik.