Američki umetnik Kurt Vener (Kurt Wenner) svoj kreativni rad započeo je u 16. godini, a već u 17. živeo je od svoje umetnosti. Ovaj arhitekta, nekada zaposlen u američkoj Agenciji za svemirska istraživanja, već godinama iscrtava ulice i trgove gradova širom sveta 3D tehnikom, ostavljajući svoju umetnost da živi na ulicama gradova u kojima je bio.
Vener se obrazovao u Rhode Island School of Design i Art Center College of Design. Međutim, obrazovanje koje je stekao u Sjedinjenim Američkim Državama nije ga zadovoljilo jer je ovaj čovek bio, pre svega, fasciniran renesansom. Kako bi se na neki način približio renesansim stvaraocima, 1982. godine odlučuje da napusti NASA-u u kojoj je radio i odlazi iz Amerike u Rim. U Rimu studira ono što je oduvek želeo – umetnost, a mnogobrojni muzeji ovog grada omogućuju mu da se upozna sa radom nekih od najvećih slikara i skulptora renesanse.
Za vreme studija bavi se slikanjem, a narednih godina bavio se i dizajnom nakita, muralima, arhitekturom. Ipak, njegov rad je sa papira prešao na trotoare, i Vener je postao ulični umetnik, specifičan po projekciji kojom se koristi, anamorfozi, a koju je i uveo u (uličnu) umetnost. Anamorfozu je počeo da koristi 1984, a ona, prema grčkom ana-morphosis, što znači preobražaj, preinačenje, je ”po optičkim zakonima unakaženo nacrtana slika nekog predmeta, ali tako da izgleda onako kakva treba da je kada se gleda sa izvesne tačke (optička anamorfoza), ili odbijanjem od pogodnog ogledala (katoptrična anamorfoza) i kroz brušena stakla (dioptrična anamorfoza)”¹.
Danas postoji mnogo uličnih umetnika koji su popularni širom sveta. Ipak, Vener je 1984. godine u Rimu započeo eru 3D umetnosti po ulicama. Šta ga je inspirisalo? Pre svega to što ovakav način stvaranja omogućava ljudima da prisustvuju samom procesu nastajanja umetničkog dela i, što je još važnije, pruža posmatračima mogućnost da deluju na stvaraoca. O njemu pišu u Italiji, Nemačkoj, Francuskoj, Sjedinjenim Američkim Državama, Meksiku; njegov rad krunisan je brojnim nagradama. Ako ste zainteresovani da saznate više i pogledate sam proces stvaranja ovakvih umetničkih dela, možete pogledati film “Masterpieces in Chalk”, snimljen još 1987, koji prati Venerov rad u Evropi. Ovaj dokumentarni film osvojio je prvo mesto na Njujorškom filmskom festivalu. Švajcarsko-nemačka televizija je 1991. godine snimila film u trajanju od 45 minuta o Venerovom radu u Italiji.
Znanja koja je Vener stekao za vreme studija, vešt slikanju, crtanju, projektovanju, omogućuju mu da menja trotoare svih gradova u kojima se nađe. U Nemačkoj ga zovu Strassenmaler, u Italiji madonnaro, u SAD-u sidewalk artist, u Velikoj Britaniji pavement artist, ali, kakvo god mu ime nadenuli, jedno je sigurno – njegova umetnost je živa, možda još dragocenija zbog toga što ima rok trajanja.
¹ Milan Vujaklija, Leksikon stranih reči i izraza, Prosveta, Beograd, 2009.
Dejana Knežević voli knjige (one opipljive), crnu boju i Avenged Sevenfold; Behemota, kafu i McQueen-a. “I am sick of lovable people, somehow they are all a lie.” (D. H. Lawrence)
