Svoju slavu stekao je 1999. godine dok je, nezakonito, sprejom nizao grafite po Bolonji. Na tehniku crtanja sprejom bio je ograničen prvih godina, sve do 2001, kada počinje da koristi klasičnu farbu za krečenje zidova. To mu daje lični pečat i dozvoljava mu da poveća površinu po kojoj će stvarati, a takođe, time povećava intenzitet prenošenja svog vizuelnog rečnika na posmatrače.
Ogromne ljudske figure, često dramatičnog i sarkastičnog izgleda, koje deluju kao da su pozajmljene iz nekog stripa ili igrice, počinju da se pojavljuju na ulicama Bolonje.
Na njegovu karijeru dosta je uticala i praksa zajedničkog umetničkog stvaralaštva. Mnogi “ulični” umetnici bili su mu saputnici tokom noćnog rada u kojem je, i dalje anoniman, prevazišao potrebu za potpisivanjem svojih komada. Takođe, Blu (Blu) je tih godina počeo i da eksperimentiše digitalnom animacijom, stvarajući interaktivne kratke video-snimke, koji su korišćeni kao vizuelni doprinos muzičkim nastupima.
Od 2004. godine, neke galerije primećuju umetničke vrednosti Bluovog rada i pozivaju ga na saradnju. Ipak, Blu tokom cele svoje karijere pokušava da ograniči svoje prisustvo u svetu zvanične umetnosti, preferirajući druge vrste prikazivanja svog rada.
Ovako je umetnik doživeo Sao Paulo 2007. godine
Njegov nomadski duh dostiže vrhunac 2005. godine, kada odlučuje da sam organizuje svoje putovanje po svetu, na šta su veoma uticali pozivi na festivale. U to vreme, sarađivao je sa nekoliko umetnika iz Kostarike, Nikaragve, Gvatemale, Hondurasa i na festivalu u Mangavi oslikao je zid značajan u istoriji Južne Amerike. Time je stvorio jedan od svojih najimpresivnijih murala, koji je odmah nazvan “Čovek Banana” (Hombre Banano) od strane lokalnog stanovništva, kao poziv na proteste radnika sa plantaža banana. Nakon toga, njegovi radovi viđeni su i u Engleskoj, Španiji, Nemačkoj, Italiji, Češkoj, Poljskoj – a takođe i u Beogradu 2009. godine.
Da li vam je poznat jedan od ovih grafita?
Bluovi grafiti izgledaju kao da tumače jezik javnih prostora i obnavljaju ih u neke nove oblike. Upravo zbog toga, njegovi murali nikada nisu odvojeni od mesta gde su osmišljeni. On uvek pokušava da komunicira sa društvom koje nastanjuje te prostore, i konstantno je u potrazi za onim što je unikatno na svakom mestu.
Pored crtanja i slikanja, tehnički “Blu univerzum” kompletiran je veštim korišćenjem digitalnih medjia. Dokaz za to možete videti na njegovom sajtu gde se njegov umetnički rad automatski kombinuje sa jezikom programiranja. Ono što se ponavlja u njegovim umetničkim delima jeste ljudska figura kao nepresušan izvor inspiracije.
Bluov rad doveo je do radikalnih promena na tržištu umetnosti. Njegovi murali i video-snimci daju se besplatno na javnom prostoru u gradovima, kao i na internetu. Njegov prihod dolazi od prodaje pojedinih slika, u tih nekoliko galerija koje ga predstavljaju.
Radovi se pojavljuju naglo, jer su izvedeni iz slobodnog stvaralaštva jednog umetnika koji je odlučio da zauzme poziciju izvan zaštićene oblasti umetnosti.
Magično, kako se pojavljuju, slike mogu i da nestanu, ponekad prekrivene drugim Bluovim slikama, nekada zbog starosti objekta, ali uglavnom ih briše vlast u ime održavanja urednosti grada.
Tijana Mladenović je student moderne umetnosti u Austriji. Gasterbajterka koja je u beli svet došla, gle čuda, da nesto nauči! Nepopravljivi hedonista, ubeđena da će dobiti na euromilion i obići svaki delić ovog savršenog sveta, kreativno luda, internet manijak…pored svog sanjalačkog i nežnog duha, nepopravljivi zaljubljenik u krimi romane.
