Globalizacija se značajno odražava na tržište rada. Radni pogoni većine velikih svetskih kompanija se sve češće prebacuju iz država sedišta kompanije u zemlje trećeg sveta, u potrazi za jeftinom radnom snagom. U prenaseljenim zemljama sa lošim standardom sve je više onih koji prihvataju posao za minimalne nadnice, a ono o čemu se polako sve više priča kao o ogromnom svetskom problemu je i pojava modernog ropstva.
Radi se o kompanijama koji zapošljavaju stanovnike zemalja trećeg sveta i plaćaju ih minimalnim nadnicama koje pokrivaju samo hranu, ili ih jednostavno, prehranjuju, bez dodatne novčane nadoknade. U teškim životnim uslovima, brojni pojedinci su prinuđeni da prihvate ovakav sistem rada. Još značajniji problem je sve veći broj dece koji rade opasne ili fizički teške poslove, za minimalne ili nikakve nadnice. Iako se ovaj problem pominje u javnosti, još uvek se, zbog moći globalnih kompanija, ne pojavljuje dovoljan broj inicijativa koje bi ovome stale na kraj.
Dodatni problem borbi protiv ove pojave je svakako nezavidan položaj stanovnika zemalja trećeg sveta, koji bi, izgubivši svoj gotovo robovski položaj u pogonima kompanija, ostali i bez te “korice hleba”.
Navodimo vam u kojim državama sveta sve veći broj globalnih kompanija stvara robovlasnički radni odnos koristeći siromaštvo i egzistencijalnu nesigurnost stanovnika.
Tajland je zemlja sa oko 476 hiljada ljudi koji rade kao robovi. Mnogi radnici su žrtve seksualnog nasilja, a vlada ove zemlje nije do danas uspela da stane na put ovom kršenju ljudskih prava.
Bangladeš ima oko 680 900 pojedinaca koji rade u izuzetno teškim uslovima, u tekstilnim industrijama brojnih svetskih modnih kompanija. veliki broj zaposlenih su deca, i trpe veoma loš tretman poslodavaca.
U Indoneziji se nalaze pogoni brojnih svetskih kompanija, koje profitiraju na nezavidnom finansijskom položaju stanovnika jedne od najnaseljenijih zemalja sveta.
Kongo i Nigerija su jedne od najeksploatisanijih afričkih zemalja kada je moderno ropstvo u pitanju.
Pakistan ima preko 2 miliona ljudi koji rade u položaju robova, a mnogi, uključujući i decu, rade u rudnicima ili obavljaju slične opasne i fizički izrabljujuće poslove.
Pri samom vrhu nalazi se Kina sa preko 3 miliona modernih robova, a nenadmašan broj ljudi koji žive i rade u uslovima o kojima prosečan stanovnik Evrope ne želi ni da razmišlja je Indija, sa 14,3 miliona modernih robova.
Zastrašujuće statistike o modernom ropstvu predstavljaju realnost i mračnu stranu uspeha brojnih globalnih kompanija.
Pogledajte i:
Jasna Stanić
