Nešto kasnije, 1490, Leonardo je naslikao još jednu Madonu sa detetom, na kojoj već dominira Leonardova veoma inovativna i jako uticajna tehnika slikanja uljem na platnu, poznata kao kjaroskuro (Chiaroscuro na italijanskom) što znači igru svetla i tame, odnosno svetlosti i senke, koja daje utisak trodimenzionalnosti. U pozadini, Leonardo slika prozore, kako bi dobio svetlst, dubinu i prostor iza figura postavljenih u obliku piramide, u harmoničnoj ravnoteži karakterističnoj za renesansu.
Blago venecijanskog slikarstva u Ermitažu se čuva u manjim sobama (prema merilima Zimskog dvorca) koje su bile namenjene dragim gostima carske porodice i ovde treba pre svega obratiti pažnju na dela Đorđonija i Ticijana, dvojice prijatelja i konkurenata. Đorđoni je umro mlad, a tvrdi se da je njegova tada započeta dela završio Ticijan. Judita sa glavom Holoferna još jedna je beskrajno inspirativna tema, kojom su se bavili brojni umetnici, između ostalih i Karavađo, Botičeli, Gustav Klimt… Na ovoj Đorđonijevoj slici uočljiva je osobenost venecijanske škole, načina slikanja koji su osmislili i proslavili Đorđone i Ticijan. Đorđonijeva dela opisuju pojmom “numoljiva poetika” a ti se nalaziš pred jednim od šest njegovih priznatih dela i najboljim od venecijanske škole – stekni sopstveni utisak.
Sledeća je uznemirujuća Ticijanova slika Danaje. Neprikosnoveni gospodar venecijanske škole, odabrao je za svoj motiv grčki mit, prikazujući nago žensko telo, jer kao mitološka tema, golotinja nije bila sablažnjiva – dok je model za njegovu Danaju, verovatno bila lokalna kurtizana. Na slici, neprivlačna crnkinja čini kontrast koji ističe beloputu svetlucavu lepotu Danaje, čiji je pogled upravljen ka kiši zlatnika – ona ne primećuje Zevsovu božansku glavu u pozadini. Opšteprihvaćeno značenje slike govori o moći korupcije koju ima novac, a jedan grčki aforizam kaže: “Zlato je slomilo Danajinu volju. Ljubavnici ne moraju da se mole Afroditi, ako imaju da ponude novac.”
