Priča o nastanku i razvoju kinematografije je priča o usponu Holivuda koji postaje san svakog dečaka i devojčice, ali i nedostižni ideal u svakom smislu. Devojčice sanjaju o nedostižnoj lepoti lica i tela holivudskih glumica, o njihovim raskošnim haljinama, skupocenom nakitu i privlačnim muževima, a dečaci o lepim ženama, privatnim avionima i ogromnom novcu. Iako nismo svi u Holivudu film je promenio život svakog pojedinca. Mogućnost snimanja video zapisa uz pomoć mobilnog telefona zadire u svačiju privatnost jer nikada ne znate da li će i kada nešto što ste uradili ili rekli osvanuti na Youtube-u.
Ipak, istorija filma počinje mnogo pre mobilnih telefona. Tačnije davne 1893. Tomas Edison patentira u SAD prvi kinetoskop za posmatranje jednim okom. Stvorene su prve pokretne slike na svetu, koje prikazuju čoveka koji kija. Samo dve godine kasnije, braća Lumijer Luj i Ogist organizuju prvo plaćeno prikazivanje filma u “Le Grand” kafeu. Ovo se smatra prvim bioskopom u svetu, a prvi filmski studio otvoren je 1897., takođe u Parizu, koji zahvaljujući ovim događajima postaje svetski 
centar filma. Slava Pariza nije dugo trajala, studiji počinju da niču u Holivudu 1911. godine i nakon tri godine centar filmske umetnosti postaje Holivud izbacivanjem prvog dugometražnog vestern filma. Ovaj događaj pretvara bioskopske sale u trendi lokacije. I kraljević i prosjak i princeza i baraba.. svi su zainteresovani da odgledaju prvi film, a još više da se pojave u nekom sledećem filmu. Holivud i film kupili su publiku za sva vremena.
Dvadesetih godina XX veka rađaju se zvezde koje su i dan danas poznate i o kojima se i dan danas snimaju fimovi. Čarli Čaplin snima svoj prvi film “Skitnica”, a Daglas Ferbanks Senior svojom atletskom građom osvaja i stare i mlade u filmu “Znak Zoroa”. Čuveno vatreno “Z” će 70 godina kasnije na bioskopskom platu ispisati čuveni španski glumac Antonio Banderas, koji će kao i njegov prethodnik osvojiti publiku svih uzrasta, boja i polova. “Znak Zoroa” započinje trend avanturističkih filmova, nakon čega se nižu “Četiri jahača apokalipse” sa Rudolfom Valentinom u glavnoj ulozi, zatim Čaplinova “Zlana groznica” itd.
1927. godine konačno i zvuk postaje deo filma i upotpunjuje ceo doživljaj. Od tada film je u konstantnom usponu, a kao mladoj umetnosti ne manjka mu talenata i ideja. Tridesetih se pojavljuju kriminalistički i filmovi strave i užasa, zatim se pojavljuje čuvena serija filmova o Tarzanu i, ništa manje poznati, film “King Kong”, čiji je rimejk urađen 2005. godine.
1935. godine snimljen je prvi dugometražni kolor film. Ova umetnost nije se mogla zaustaviti ni sputati. Glumci su postajali miljenici čitave planete, a emocije koje su građani gajili prema njima najbolje pokazuje događaj kada je zbog prerane smrti tada omiljenog glumca Rudolfa Valentina 1926. godine došlo do masovne histerije u SAD. Popularnost filma nije jenjavala, a inovacije su se samo nizale jedna za drugom. Pedesetih godina javljaju se trodimenzionalne projekcije, zatim sinemaskop, tehnika animatronike i tako sve do kompjuterskih specijalnih efekata korišćenih u fimu “Terminator 2” 1991. godine.
Za ovu rastuću industriju 1929. godine ustanovljena je 
prestižna nagrada “Oskar”. Američka akademija filmskih umetnosti i nauka organizuje svečane dodele Oskara svake godine u Los Anđelesu i to u kategorijama kao što su: najbolji film, najbolji glumac i glumica, najbolji strani film i animirani flim, najbolja sporedna uloga itd. Na prvom mestu po broju Oskara nalaze se čak tri filma, a to su “Titanik” (1997) koji je imao 14 nominacija a osvojio je 11 oskara, “Ben Hur” (1959) sa 12 nominacija i ”The Lord of the Rings: The Return of the King” sa 11 nominacija i 11 Oskara. Što se tiče glumaca na prvim mestima nalaze se dve poznate glumice, Meryl Streep sa čak 16 nominacija i samo 2 Oskara i Katharine Hepburn sa 12 nominacija i 4 osvojena Oskara popularnosti.
I danas u XXI veku film nije ništa manje popularan nego pre stotinak godina i Holivud nije ništa manje privlačan nego jedan vek ranije, ali je dostupnost ovoj umetnosti i tehnologiji mnogo veća. Danas u svojim domovima sa činijom kokica u krilu, u filmu mogu da uživaju i oni siromašniji.
Sandra Stefanović
