Pre 129 godina, na današnji dan rodio se Benito Musolini (Benito Mussolini). Majka mu je bila ugledna učiteljica, a otac kovač. Imao je i brata i sestru, ali nijedno od njih nije dugo živelo. Rođen je u Italiji, u mestu nedaleko od severnoistočne pokrajine Romanja (Romagne) koja je predstavljala jedan od najsiromašnijih krajeva u Italiji. Kako je dolazio iz niže klase često je bio omalovažavan od strane učitelja i kolega u katoličkoj školi koju je pohađao. Sa samo deset godina posvađao se sa drugim učenikom i zadao mu udarac nožem nakon čega biva izbačen iz škole i prebacuje se u državnu. Bio je dobar učenik.
Voleo je poeziju, muziku a isticao se i kao sjajan govornik. Sa sobom je stalno nosio medaljon sa slikom Karla Marksa (Karl Marx). Bio je učenik-asistent profesoru istorije, a nakon mature 1901. zapošljava se kao profesor u jednoj maloj školi. Međutim, nije se dugo zadržao jer su njegove metode predavanja i nekonvencionalan društveni život izazvali brojne kritike. Godinu dana kasnije odlazi u Švajcarsku gde počinje da piše za socijalističke novine “L’Avvenire del Lavoratore” (Radnička budućnost). Svoje stavove je oštro branio, bio je socijalista i revolucionar, a nekoliko puta ga je policija privodila zbog ispada.
Oštro je kritikovao crkvu za koju je smatrao da je korumpirana, i puna zločina. Kasnije se tom tematikom bavio u svom romanu “Kardinalova ljubavnica”. Hiljadu devesto četvrte godine se vraća kući na odsluživanje vojnog roka, a iste godine ga veoma pogađa majčina smrt. Pisao je za razne novine i časopise o kulturi. Hiljadu devesto devete godine odlazi u Austriju gde je dobio posao u italijanskim socijalističkim novinama, tamo ga optužuju za krađu i vraća se kući. Postaje sekretar lokalnog ogranka Socijalističke partije i uređuje njihove novine. Hiljadu devesto desete godine ženi Rakela Guidi (Rachele Guidi) koja je morala da mu se obraća sa Vi. Imali su jednu kćerku i tri sina, a on je ostajao u braku i pored brojnih ljubavnica koje je imao.
Rejčel i Benito sa svojom decom
Hiljadu devesto dvanaeste je izabran za direktora Socijalističke stranke i urednika stranačkih novina Avanti, i ujedno postaje jedan od najuticajnijih vođa italijanskog socijalizma. Koristeći aposlutnu kontrolu nad medijima, Musolini je postupno gradio legendu o “Duceu” (Vođi), čoveku koji je uvek u pravu i koji može rešiti sve političke i ekonomske probleme. Početkom Prvog svetskog rata bio je protiv ulaska Italije u oružani sukob, međutim brzo menja mišljenje i zalaže se za ulazak u sukob na strani Antante. U to vreme sve više dolazi do sukoba sa stranačkim kolegama i nakon toga osniva Fašističku stranku.
Polako se udaljava od marksizma i postaje fasciniran ratom. Nakon osvajanja lokalne vlasti i pohoda na Rim 1922. godine postaje premijer, a raznim represivnim i autoritarnim merama do 1925. i italijanski diktator. Tridesetih vodi agresivnu spoljnu politiku i približava se Hitleru sa kojim ulazi u rat protiv zapadnih saveznika. Nakon niza neuspeha i američke invazije 1943. smenjen je sa položaja i pritvoren. Ubrzo ga oslobađaju Nemci i postavljaju za diktatora marionetske Italijanske Socijalne Republike kojom vlada do kraja rata kada ga partizani zarobljavaju. Ljude koji su mu smetali ili iskazali neposlušnost je ubijao. Hiljadu devesto četrdeset pete pokušao je sa ljubavnicom da pobegne u Švajcarsku, međutim uhvaćen je i streljan po kratkom postupku. Musolinijevo telo zajedno sa telima drugih poznatih fašista obešeno je naglavačke u Milanu. Neposredno pred smrt optuživali su ga da je izdao socijalizam.
Izvori fotografija: babelio.com, guerramondiale2.blogspot.com
Višnja Jukić je studentkinja novinarstva i komunikologije. Spaja nespojivo, a onda postane logično. Veruje u spontanost. Hedonista. Voli da čita i piše “izmedju redova”.
