Džejms Kameron (James Cameron) jedan je od retkih režisera današnjice koji uživaju ogroman uspeh i kod publike, i kod kritičara. Autor je dva finansijski najuspešnija filma svih vremena, od kojih jedan deli prvo mesto na listi filmova okićenih sa najviše Oskara. Snima visokobudžetske spektakle sa snažnim autorskim pečatom, a bavi se režijom, pisanjem scenarija, produkcijom, montažom i vizuelnim efektima. Njegovi filmovi su prepoznatljivi i po temama kao što su opasnosti koje donosi zloupotreba tehnologije i korporativna pohlepa, po snažnim akcionim junakinjama, i ljubavnim pričama epskih razmera.
Možda najuspešniji režiser današnjice, Kameron je po opisu jednog biografa "pola naučnik, pola umetnik"
Rođen je 16. avgusta 1954. u Kapukasingu, u oblasti Ontario u Kanadi. Sa sedamnaest godina se sa porodicom preselio u Kaliforniju, SAD, gde je najpre studirao fiziku, zatim je prešao na studije engleskog jezika, da bi zatim odustao od fakulteta. Kao tinejdžer bio je veoma oduševljen filmom “Odiseja u svemiru 2001” (2001: A Space Odyssey), da ga je gledao 10 puta i počeo da snima amaterske filmove kamerom od 16 mm. Film “Zvezdani ratovi” (Star Wars) ostavio je 1977. na njega toliki utisak, da je odlučio da napusti posao vozača kamiona i posveti se filmskoj umetnosti.
Serijal "Terminator" podario nam je jednu od najvećih junakinja sveta naučne fantastike, Saru Konor u tumačenju Linde Hamilton
Počeo je kao graditelj minijaturnih maketa, a zatim i scenograf i majstor vizuelnih efekata u studiju Rodžera Kormana (Roger Corman). Režijom je počeo da se bavi slučajno, kada je uskočio na mesto režisera niskobudžetskog horora “Piranha 2: The Spawning” (1981). Sledeće tri godine je pokušavao da ubedi studije da mu dozvole da režira film o ženi koja postaje meta kiborga koji je poslat iz budućnosti da je ubije. Konačno je pronašao producenta u Gejl En Herd (Gale Anne Hurd), koja je ubrzo postala i njegova druga žena. Film “Terminator” (The Terminator) iz 1984. godine postao je neočekivani hit i kultni klasik. Kameron se priči vratio 1991. godine sa visokobudžetskim nastavkom “Terminator 2: Sudnji dan” (Terminator 2: The Judgment Day) koji je postigao još veću popularnost, da bi potom franšizu ostavio u rukama drugih.
Arnold Švarceneger odigrao je svoje najpoznatije uloge u prva dva nastavka serijala "Terminator", u ulogama "zlog" i "dobrog" kiborga
Reputaciju je potvrdio još jednim akcionim SF klasikom sa legendarnom junakinjom u prvom planu – nastavkom filma “Osmi putnik” (Alien), pod nazivom “Aliens” (1986), koji mnogi smatraju bar jednako dobrim, ako ne i boljim od prvog filma. Tokom snimanja filma “Ambis” (The Abyss) iz 1989. godine, Kameron se zainteresovao za podmorsko istraživanje, koje će postati jedna od njegovih strasti. Izlet u drugačiji žanr predstavljala je akciona komedija “Istinite laži” (True Lies), koju je snimio po ideji glavnog glumca Švarcenegera.
Mada mnogi smatraju da je Kameron svoje najbolje filmove snimio upravo u ranoj fazi karijere, on nije mogao da se nada nominaciji za Oskara u nekoj od glavnih kategorija, pošto su njegovi filmovi pripadali žanrovima prema kojima Američka filmska akademija ima snažne predrasude. Preokret na ovom planu predstavljala je romantična istorijska drama “Titanik” (Titanic) iz 1997. godine. Film je zaradio preko dve milijarde dolara na svetskim blagajnama, i nominovan je za Oskara u čak četrnaest kategorija, osvojivši jedanaest, uključujući one za najbolji film i najboljeg režisera.
Kameron je, primivši Oskara za režiju, poput junaka "Titanika" Džeka, povikao "Ja sam kralj sveta!"
Pošto je postigao sve što se postići moglo u svetu filma, Kameron se okrenuo televiziji i stvorio TV seriju “Crni anđeo” (Dark Angel), futurističku priču o superheroini Maks Gevari (Max Guevara), i okrenuo se dokumentarnim filmovima o podmorskim istraživanjima, snimljenim u stereoskopskoj 3D tehnologiji.
Svojim sledećim igranim filmom Kameron se u velikom stilu vratio naučnoj fantastici. Pošto je video trilogiju “Gospodar prstenova” (Lord of the Rings) i ulogu Goluma (Gollum) koju je uz pomoć “motion capture” tehnologije odigrao Endi Serkis (Andy Serkis), Kameron je odlučio da ovu tehnologiju primeni u svom sledećem filmu, ali sa većim brojem glumaca. Tako je nastao 3D spektakl “Avatar” (2009). U osnovi filma je dosta jednostavna priča i sa porukom uporenom protiv velikih korporacija koje u pohlepnoj potrazi za resursima uništavaju životnu sredinu i ugrožavaju tehnološki primitivnija domorodačka društva. “Avatar” je zaradivši preko 2 milijarde i 700 miliona dolara na svetskim blagajnama smenio “Titanik” na čelu liste najuspešnijih filmova svih vremena, i dobio devet nominacija za Oskara. Osvojio je tri, ali je Kameronu ovog puta izmakao Oskar za najbolju režiju, koji je dobila njegova bivša supruga Ketrin Bigelou (Kathryn Bigelow) za film “Katanac za bol” (The Hurt Locker).
Na dodeli Oskara 2010. godine u društvu ostalih nominovanih režisera, među kojima je bila i njegova bivša žena Ketrin Bigelou. Pored njih, na slici su i Kventin Tarantino, Džejson Rajtman i Li Denijels
Kameron se ženio pet puta. Posle razvoda od dugogodišnje saradnice Gejl En Herd, bio je oženjen režiserkom Ketrin Bigelou, sa kojom je ostao u prijateljskim odnosima, i sa kojom je sarađivao na scenariju za njen film “Čudni dani” (Strange Days) iz 1995. godine. Daleko manje prijatan je bio razvod od četvrte supruge, glumice Linde Hamilton, sa kojom ima jednu ćerku. Brak se raspao zbog Kameronove veze sa glumicom Suzi Ejmis (Suzy Amis) tokom snimanja “Titanika”. Njih dvoje su stupili u brak 2000. godine, i žive u Malibuu u Kaliforniji sa svoje troje dece.
Poznat je kao perfekcionista potpuno predan radu, i bije ga glas da zbog toga ume da bude zahtevan i neprijatan na snimanju. Ostale strasti su mu istraživanje svemira i morskih dubina: član je savetodavnog odbora NASA, a ove godine je postao prvi čovek koji je sam dospeo do najdublje podmorske tačke na Zemlji, gde je proveo tri sata i doneo uzorke živog sveta. Mada već godinama živi u SAD, i dalje ima samo kanadsko državljanstvo. Molbu za dobijanje američkog državljanstva podneo je ali je zatim povukao 2004. godine, kada je Džordž V. Buš (George W. Bush) ponovo izabran za predsednika SAD.
Ovih dana, Kameron se umesto filmom bavi svojom drugom velikom strašću, podmorskim istraživanjem
Prethodne tekstove iz serijala “Serija četvrtkom” pročitajte ovde.
Ivana Cvetanović je zavisnica od instant kafe, Interneta i MP3 plejera. U večitom je ratu sa vremenom; zamenjuje dan za noć, kao klinka je bila starmala, a kao odrasla je večita tinejdžerka.
