Mihael Haneke (Michael Haneke) je u filmskom poslu dugo, a na samom početku je želeo da postane glumac. Rođen je u Minhenu 1942. godine, ali se odselio u Beč i tamo odrastao. Haneke je austrijski reditelj i scenarista, poznat po autentičnom stilu.
Veliko platno je iz njega izvuklo najbolje i pokazalo svu veličinu njegovog talenta.
Osim što je filmski i pozorišni reditelj, takođe je pisac, filozof i profesor. Njegovi filmovi oslikavaju probleme i slabosti savremenog društva, a poznat je po svom uznemiravajućem i šokantnom stilu.
Ove godine osvojio je Oskara za najbolji film van engleskog govornog područja
Već je osvojio sve nagrade – od Zlatne palme do Evropske filmske nagrade. On se već odavno svrstava među evropske reditelje. S obzirom na njegovo mišljenje o Holivudu i komercijalizaciji filma, ne može se tvrditi da je Oskar njegovo najveće dostignuće.
Haneke je sa svojim filmom “Ljubav” (Amour) osvojio Oskara za najbolji film van engleskog govornog područja. Sa ovim filmom austrijski reditelj je 2012. na 65. filmskom festivalu u Kanu osvojio Zlatnu palmu – za najbolji film. Ovo je ujedno druga Zlatna palma koju je u poslednje tri godine osvojio, jer je 2009. godine za najbolji film nagrađeno njegovo delo “Bela traka” (Das weisse Band). Nakon filmske premijere na 65. Kanu, film “Ljubav” osvojio je univerzalne pohvale, a njegova pobeda je bila neminovna.
Iako je dobitak Oskara velika stvar, njegov stav o čitavoj manifestaciji ogleda se u tome što se jedini među ovogodišnjim dobitnicima nije pojavio iza pozornice gde se daju kratki intervjui.
Talentovani austrijski reditelj i scenarista poznat je po autentičnom stilu
Film “Ljubav” je evropska koprodukcija za koju su novac dale Francuska, Austrija i Nemačka. On time jača i evropski film. Ovo je izvanredan film i predstavlja jednu od lepših emotivnih priča viđenih na velikom platnu, a sama priča je snažna posveta ljubavi. Kroz ceo film nameće se tema koja se tiče svakog, ali i pitanje kako se nositi sa smrću nekoga koga volite. Film govori o starosti, bolesti, bilansu jednog života. Haneke je očigledno primenio znanja sa studiranja psihologije i filozofije.
Godine 1989. Haneke je snimio film “Sedmi kontinent” (The Seventh Continent) koji je snažno ispisao njegovo ime među kritičarima. Priča jedne porodice iz srednje klase imala je sve ono što će karakterisati i kasnije Hanekeove filmove – zastrašujuće koncizan pogled na društvena stanja i priču koja se tiče svih ljudi.
Iako je ponekad njegova ostvarenja teško gledati, Haneke barem pripada onim rediteljima čiji svetovi bez lažnog morala ocrtavaju sadašnjost u kojoj živimo. Nesumnjivo je da su njegovi filmovi uvek bili povod za premišljanje o određenim stavovima i usmeravanje mišljenja na najbolnije teme.
Višnja Jukić je studentkinja novinarstva i komunikologije. Spaja nespojivo, a onda postane logično. Veruje u spontanost. Hedonista. Voli da čita i piše “između redova”.
