Po drugi put u istoriji međunarodnih Salona domaći umetnici su birani putem javnog konkursa. Na konkurs se javilo preko 270 domaćih umetnika od kojih je izabrano njih 18. O selekciji umetnika odlučivali su kustosi 55. Oktobarskog salona Nikolaus Šafhauzen, direktor Kunsthalle Wien u Beču i Vanesa Džoan Miler, šefica odeljenja za dramaturgiju u Kunsthalle Wien u Beču.
Mesto održavanja izložbe je nova zgrada Muzeja grada Beograda (bivša Vojna akademija) u Resavskoj 40b. Zgrada je podignuta 1899. i napuštena posle nekoliko godina. Predstavljala je modernizovano lice ovog dela Beograda krajem 19. i početkom 20. veka. Na površini preko 3600 m2 ova zgrada pruža idealne uslove za izložbu koja spaja sadašnjost i prošlost. Rodžer Bundšu, arhitekta iz Berlina bavi se arhitekturom postavke. Goran Petrović, kustos iz Brisela, direktor Kran film kolektiva (Brisel/Kopenhagen) uređuje filmski program kao deo pratećeg programa 55. Oktobarskog salona.
Koncept 55. Oktobarskog salona “Stvari koje nestaju” koji su predložili kustosi Nikolaus Šafhauzen i Vanesa Džoan Miler inspirisan je fenomenom društvenih mreža na Internetu, posebno Snepčet (Snapchat) aplikacije. Ova sve popularnija aplikacija za komunikaciju specifična je po tome što uništava svaku poslatu poruku (tekst, fotografiju, video) posle samo nekoliko sekundi.
Samo prošle godine stvoreno je više digitalnih slika nego u celokupnoj dotadašnjoj istoriji fotografije. Posvuda se sve fotografiše, sve vreme i to ima značajan uticaj na našu predstavu o istoriji i vremenu.
Ovogodišnji 55. Oktobarski salon bavi se pitanjima istorijske amnezije, opsednutošću sadašnjim trenutkom i formom ličnog izražavanja koja čini nejasnim granice subjektivnosti. Odabrani umetnički radovi bave se političkim pitanjima, kao i pitanjima sadašnjeg trenutka koja su ukorenjena u prošlosti, a izazivaju kolektivno emocionalno stanje sa kojim se suočavamo.
