O gradu čiji je istorijski centar u celosti pod zaštitom Uneska (Unesco), koji poseti oko 12 miliona turista godišnje, teško je izdvojiti nešto bitnije ili zanimljivije. Danas se šetamo jednim od najpoznatijih trgova sveta – Trgom Katedrala.
Panorama trga
Piazza del Duomo je trg prepun turista u svako doba dana, na kome je smeštena katedrala Santa Maria del Fiore. U vremenu kada je pravljena jedan od ciljeva je bio da bude najveća u gradu, što je do danas i ostalo tako. Katedralu u skraćenom nazivu zovu Duomo. Izgradnja je počela 1296. godine, a zvanično završena 1436. Na konstrukciji katedrale radio je i čuveni arhitekta i slikar Đioto (Giotto). U celosti je prekrivena čuvenim belim mermerom iz Karare, zelenim iz Prata i crvenim iz Mareme, dok u unutrašnjosti možemo da se divimo najvećom ikada oslikanom površinom tehnikom freskoslikarstva. Filipo Bruneleski (Filippo Brunelleschi), čija kupola je remek-delo arhitekture, raspona je 43m, u obliku osmougaonog krstastog svoda koji se sastoji od dve ljuske. Razmicanje kupole sprečeno je lancima od hrastovine povezanim gvozdenim trakama. Tehnika koju je koristio Bruneleski bila je potpuno nova i nepoznata, tako da su mnogi verovali da će se srušiti posle 24 časa. Srećom po nas, i dalje možemo da joj se divimo.
Unutrašnjost kupole u katedrali Santa Maria del Fiore
Baptisterijum ili krstionica (Battistero), smeštena prekoputa katedrale, jedna je od najstarijih građevina Firence i sadrži troje veličanstveno ukrašenih bronzanih vrata od kojih su najpoznatija “Vrata Raja” (Porta del Paradiso) Lorenca Gilbertija (Lorenzo Gilberti).
Kampanile di Đioto (Campanile di Giotto) je još jedan nazaobilazni deo ovog trga. Toranj kraj katedrale, šest metara niži, popločan belim, zelenim i pink mermerom kao i katedrala. Toranj je jedan od primera gotske arhitekture koja poseduje bogata vajarska odlikovanja. Ova vitka struktura stoji na kvadratnim osnovama čija je strana 14,45m. Svojom visinom podupire četiri horizontalne i vertikalne linije, deleći kulu na pet delova.
Krstionica i Toranj
Firenca je kolevka renesanse, dom savremenog italijanskog jezika, riznica arhitektonskog, umetničkog i intelektualnog blaga Italije i čovečanstva. Dovoljno je spomenuti samo neka od imena koja su obeležila istoriju civilizacije: Leonardo da Vinči (Leonardo da Vinci), Mikelanđelo (Michelangelo), Botičeli (Botticelli), Dante Aligijeri (Dante Alighieri), Đovani Petrarka (Giovanni Petrarca), Galileo Galilej (Galioleo Galillei)… Svi oni i još mnogi drugi deca su ovog grada.
Kažu, kada dođete u Italiju, da se u svakom gradu ponašate kao njegovi stanovnici. Kada ste u Firenci, ne zaboravite popiti kjanti, pogotovo nakon dobrog jela, na primer Fiorentina odreska, a nakon tako dobre večere, slobodno produžite u neki od kafića gde će vam, zbog velikog broja stranih studenata, biti sve, samo ne dosadno.
Ciao!
Prethodne tekstove iz serijala “Trk na trg” možete pročitati ovde.
Ana Pantić je student novinarstva, multitasker i folkloraš već više od decenije. Jedino je ljudska glupost može pošteno iznervirati, nikad se ne kaje za ono što uradi, voli kvalitetne ljude i lepe stvari, živi za putovanja i dobru knjigu, užasno je tvrdoglava i zato neizmerno poštuje one koji to znaju da trpe. Smatra da možemo upoznati sami sebe tek kada otkrijemo sopstvene granice, a vodi se citatom “Be yourself. Everyone is already taken” Oscara Wilda.
