Zemlja izlazećeg Sunca, talentovanih pevača i ponosa na nekadašnjeg Balkanskog Slavuja. Makedonci, najsrdačniji stanovnici Balkana, znaju da gostima prirede dobrodošlicu, počev od ukusne trpeze, preko ljubavi prema muzici i igri, odnosno folkloru koji će vas melodijom odvesti u prošlost, do opšte vedrine i ljudske topline.
Hrana
Da se ovde dobro jede, nema sumnje. Da je crvena paprika najomiljenije povrće koje gaji svako domaćinstvo, pokazuje venac koji se suši na svakoj terasi, spreman da začini jela tokom zime. Ne zaboravimo ni delikates Balkana – ajvar i njegov jedinstveni ukus. Tvrde i da je “gravče na tavče” postalo specijalitet zbog vrste pasulja koji uspeva samo na ovom području. Porede ga sa specijalitetima poput tartufa, školjki i kavijara. Mnogo je ukusnih tradicionalnih specijaliteta koje ne možemo prebrojati, a koji će vam zagolicati maštu uz samu pomisao na: turli tavu, lutenicu, tarator, Ohridsku i Pelistersku pastrmku, punjene paprike, pastrmajliju ili musaku, dok za ukus morate otići na lice mesta.
Vino
Priča o vinu je srdačna, topla i živopisna, jer ga Makedonci proizvode u svojim najplodnijim regionima, okupanim toplinom Sunca, duž reke Vardar, zbog čega je jedno od najboljih na svetu. Porodice su generacijama prenosile priču o lekovitoj snazi ovog Božijeg pića. Najpoznatiji proizvođač opojnog napitka je region Tikveša, sa sto dvadeset godina tradicije nezaboravnih uspomena.
Znamenitosti
Prava je kolevka kulture koja obuhvata antička pozorišta, hiljade manastira, očuvanih vizantijskih crkava i preko dvesta otomanskih džamija. Ponose se prostranim amfiteatarima i hramovima, ukrašenim veličanstvenim mozaicima i freskama, kao i pričama o jednom od najvećih vojskovođa u istoriji – Aleksandru Makedonskom.
Ohrid
Duša Balkana i kolevka slovenske pismenosti, ali i deo svetske prirodne i kulturne baštine UNESCO-a. Grad Ohrid, smešten na obali bistrog i dubokog Ohridskog jezera, značajno je religiozno središte, kako je u njemu izgrađeno čak trista šezdeset pet crkava. Ili kako bi oni rekli – po jedna crkva za svaki dan u godini. Neprocenljiva lepota po povoljnoj ceni čini da mu se turisti uvek rado vraćaju.
Priroda
Lokalno stanovništvo se okuplja oko brojnih vodopada na kojima proslavlja verske praznike i leči bolesti. To su mesta na kojim se ispraća zima i dočekuje proleće. Verovali ili ne, ima ih oko sto pedeset. U planinskim područjima, sela sa tradicionalnom arhitekturom ispunjena su crkvama sa svećama koje stalno gore, drevnim freskama i ikonama pravoslavnih svetaca. Ovde su oslikane kamene kuće, otvorene peći u kojima se peče hleb, pa čak i štale. Gde god se okrenete, čekaju vas voćnjaci i vinogradi, brzi potoci i starice u živopisnim narodnim nošnjama. Pastiri sa psima čuvaju stada ovaca i koza, dok magarci natovareni slamom nostalgično pronalaze svoj put niz uske strme stazice i uz kaldrmisane uličice. Svuda okolo su srdačni stanovnici, željni da vam pokažu dragocenost svog vanvremenskog postojanja, iz čega se vidi koliko vole svoju zemlju.
Arheologija
Svako mesto ima svoju priču. Berovo je poznato po proizvodnji paradajza i mladog sira. Maleševo obiluje borovim i hrastovim šumama, od kojih rezbari izrađuju veličanstvene duboreze. Poznati su i po tkanju raznobojnih ćebadi, ćilima i tepiha, pa ćete na starim bazarima susreti brojne radnjice u vlasništvu lokalnih umetnika. Tu su i male zlatare i kujundžijske radnje, koje prodaju nakit i još uvek starinske, glazirane predmete poput urni, posuda i krčaga.
“Poleka, poleka”, kažu Makedonci. Ovaj pristup životu učinio ih je ljudima nasmejanim u svako doba, koji umeju da uživaju u malim stvarima. Znajte da je odavde nemoguće otići bez osmeha i punog srca.
Katarina Mihajlović skoro pa mlada novinarka iz Beograda, sa novosadskim naglaskom. Obožava duge šetnje, uživa u putovanjima i redovan je posetilac restorana, o kojima rado piše na svom blogu Gli esperienze di un assaggiatore. Uz to je i gurman, ali za sada, oprobavajući samo tuđe specijalitete.
