Sve češće savremene žene rađaju posle tridesete, kad već imaju za sobom izvesno životno iskustvo, kad su zavšile proces obrazovanja i započele izgradnju karijere – i kad tačno znaju šta žele. Posle tridesete, žene su psihički i emotivno zrelije, imaju više samopouzdanja i samodiscipline, bolje upravljaju svojim životom i stoje iza svojih izbora i odluka. Mentalna i emotivna stabilnost predstavljaju ogromnu prednost u budućem majčinstvu, ali medicina ima svoja stanovišta, zasnovana na statistici rađanja među “starijim” ženama, pa dodaje svoje razloge protiv “kasnog” majčinstva. U tom smislu, najveći izazovi, odnosno slabe strane i potencijalne opasnosti rađanja posle tridesete, odnose se na fizičke i organske slabosti.
Već posle 35. godine života, plodnost opada – ovulacija nije redovna, a kvalitet jajnih ćelija opada, pa se smanjuju šanse za prirodno začeće. Takođe, trudnoća je rizičnija, jer se povećava mogućnost spontanog pobačaja, kao i genetskih deformacija ploda.
Statistički najčešći problemi kod trudnoće nakon 35. godine su vanmaterična trudnoća; placenta praevia (posteljica kao prepreka na porođajnom kanalu); prevremeni porođaj, manja težina novorođenčeta; teži porođaj (češće pribegavanje carskom rezu); pojava Daunovog sindroma kod bebe.
Trudnicama u ovim godinama, preporučuju se temeljna testiranja i pregledi kao što je amniociteza i biopsija horionskih resica.
