I ovaj put je čuveni Lars fon Trir (Lars von Trier) uspio u isto vrijeme zbuniti i oduševiti publiku svojom briljantnošću i neobičnim vizijama koje pretvara u film. “Melanholija” (Melancholia) je priča o istoimenoj planeti koja će neminovno udariti u Zemlju, ali Fon Trir u prvi plan stavlja psihološki portret dviju sestara Džastin, koju igra Kirsten Danst (Kirsten Dunst) i Kler, koju tumači Šarlota Gensbur (Charlotte Gainsbourg) koje potpuno drugačije doživljavaju predapokaliptični period. Film nije slučajno nazvan po emotivnom stanju, sinonimu za tugu, jer Džastinina depresija polako se javlja onog momenta kada prvi put pogleda nebo i vidi udaljenu i nepoznatu crvenu zvijezdu.
“Melanholija” se u mnogo čemu razlikuje od drugih filmova. Iako se radi o vrsti naučne fantastike, ovdje nema upozorenja na vijestima o smaku svijeta, sastanaka naučnika na kojima se govori o strategiji odbrane… Štaviše, o događaju koji predstoji se ne govori, a o planeti saznajemo veoma malo kroz replike likova. Koncept filma podsjeća na dramu sa dva čina, u čijem prologu su prikazani nelinearni i nijemi kadrovi koji prikazuju glavne teze priče.
Lars fon Trir pruža kraj epskih razmjera koji je istovremeno emotivan i ličan
Prvi dio filma je nazvan “Džastin” (Justine) i počinje njenim vjenčanjem. Priredili su joj raskošno slavlje zbog kojeg bi trebalo da je srećna, ali nju obuzima osjećaj umora i beznadežnosti. Film prati zabavu dok se planeta polako približava Zemlji.
“I should be happy”
Centralna ličnost drugog dijela je Kler koja brine o već ozbiljno mentalno oboljeloj sestri. Međutim, i ona postaje ubijeđena da Melanholija neće proći pored Zemlje nego je udariti. Njena zabrinutost se pretvara u anksioznost.
“Life is only on Earth, but not for long. ”
Pored odlične fotografije i savršenih rezova, atmosferi filma doprinose Vagnerova muzika, aluzije na “Tristana i Izoldu”, “Ofeliju”, kao i zvuk Melanholije u pozadini koji se pojačava njenim prbližavanjem Zemlji.
Dinamičnost je ono na šta ćete se možda požaliti. Film je za mnoge suviše spor, ali to je još jedan stilski motiv, kojim Fon Trir nastoji da opiše stanje depresivne osobe, kroz koje je i sam prošao.
Izvor fotografija: blog4critique.blogspot.com
Kristina Pantelić je studentkinja novinarstva koja vjeruje u moć univerzuma i misli. Uživa u slatkišima, čaju, čitanju blogova i nikako joj ne ide pisanje o sebi u trećem licu.
