U godinama posle Prvog svetskog rata Nemačka je bila u teškoj poziciji – i u materijalnom i u kulturnom smislu. Zarad oporavka i obnove celokupnog stanja države i naroda, počela su i velika ulaganja u kulturu. Dvadesete godine 20. veka donose filmska ostvarenja značajna za razvoj svetske kinematografije. U januaru 1927. godine u Berlinu, premijerno je prikazan film “Metropolis” Fric Langa (Fritz Lang).
Fric Lang (1890-1976) rođen je u Beču, u Austriji. Njegovo obrazovanje započinje na Tehničkom univerzitetu u Beču, a posle putovanja svetom, jedno vreme studira i slikarstvo u Parizu. Njegovo interesovanje za film počinje tokom rata, kada za vreme boravka u bolnici, počinje da piše prve filmske scenarije. Počinje da radi u jednom nemačkom filmskom studiju. Njegova karijera bila je uspešna do 1933. godine, kada nacisti dolaze na vlast, a zbog svog posla, ali i jevrejskog porekla, njegov rad biva ugrožen i već 1934. godine napušta Nemačku i odlazi u Pariz. Lang je 1936. godine prebegao u Ameriku, i u Holivudu nastavio sa radom. I danas ga, širom sveta smatraju jednim od najuticajnijih reditelja svetske kinematografije.
Lang i njegova žena, Tea fon Harbu (Thea von Harbou) napisali su zajedno scenario za film “Metropolis”. Kako je sam Lang rekao godinama kasnije, njihova zamisao bila je vizionarska. U futurističkom megagradu Metropolisu, društvo je podeljeno na dve klase: “Upravljače” i “Radnike”. “Upravljači” žive u luksuznim soliterima, dok “Radnici” žive i obavljaju teške poslove u podzemlju. Metropolisom upravlja bogati industrijalac Joh Fredersen koji iz svoje visoke kule Babilon nadzire mehanizovani grad. Jednoga dana njegov sin Freder ugledao je lepu Mariju i prativši je do podzemlja u kom živi, otkriva da raskoš i blagostanje njegove klase leži na teškoj eksploataciji radnika. Marija je jedna od propagatora nade u bolju budućnost, i njen uticaj među radnicima počinje da brine Fredersena starijeg. Kako bi sprečio bunt među proleterima, od slavnog inženjera naručuje izradu kiborga sa Marijinim likom kako bi to lažno stvorenje slao u podzemlje da obmanjuje i uzbunjuje stanovništvo. I naravno, ovim započinje niz događaja koji će sve promeniti.
Originalna dužina filma je 153 minuta, ali je prilikom prikazivanja u drugim zemljama film skraćivan. Ove prepravke dovele su do toga da je četvrtina filma bila i izgubljena. Godine 1984. “Metropolis” je prikazan sa dodatkom nešto pronađenog materijala, ali je tek 2008. na veliko iznenađenje i oduševljenje mnogih u Buenos Ajresu pronađen i preostali deo filma. Uz pomoć nove tehnologije, dodato je preostalih 25 minuta filma koje niko nije video još od berlinske premijere. I pored velikih oštećenja izgubljenog materijala, ovaj crno-beli nemi, film, 2010. godine ponovo je pokazao svoju veličanstvenost na bioskopskim platnima širom sveta, a njegova savremenost – specijalni efekti, raskošna scenografija, kao i vizionarske ideje, impresioniraju i današnju publiku.
Iva Šapić je budući istoričar umetnosti. Nesuđeni Šerlok Holms II. Budući umetnik, krojač, kuvar, organizator venčanja i vlasnik cvećare i kafića – knjižare. Ili pisac. Ili turistički vodič. Ili profesionalni čitač knjiga. Ili sve to, ako poživi koji vek duže.
