Danska
Danska nije često služila kao lokacija za snimanje internacionalnim produkcijama, ali je za sebe izborila jako visoko mesto u domaćoj filmskoj i televizijskoj produkciji. Zajedno sa Norveškom i Švedskom, Danska je predstavnica nove takozvane “skandi-cool” estetike koja je sada već nešto što prilično lako prepoznajemo. Iako prelepi, ali sirovi i surovi pejzaži predstavljaju izrazitu scenografiju za tamne i krimi priče koje preovlađuju, kao i hladni ugašeni kolorit. Ovaj filmski žanr se razvio iz književnog poznatog kao skandinavski noir, poznatiji kao Scandi Noir ili Nordic Noir i podrazumeva više serija i filmova, a čak se i oni filmovi koji tematski posmatrano ne spadaju striktno u ovu grupu, svrstavaju u nju zahvaljujući sveukupnoj atmosferi i estetici skandinavskog filma. Najbolji primeri za to su The Hunt (2014), Land of Mine (2015) kao i skorašnji The Guilty (2018) za koji postoje veoma dobre šanse da bude nominovan za Oskara za strani film ove godine. Ukoliko si više show binger onda su tu svakako popularne TV serije Borgen, The Bridge i The Killing.
Ipak, treba imati na umu i to da je danska filmska industrija na svetskoj sceni uspostavljena i mnogo pre ovog globalnog uspeha generalno, radom i estetikom Larsa von Triera, najistaknutijeg danskog režisera današnjice, koji je pokrenuo i sopstveni podžanr poznat kao Dogme 95, stil u kom favorizuje prirodno svetlo, minimalistički set i organske priče. Pored toga, priznanje danskom filmu dolazi i od nominacija za Oskara u kategoriji Najbolji strani film u kojoj su danski filmovi tri puta odneli pobedu: Babette’s Feast (1987), Pelle the Conqueror (1987) i In a Better World (2010).
Norveška
Norveški filmovi variraju od popularnih i zabavnih kao što je film Trollhunter (2010), onih sasvim edgy, umetničkih filmova malih alternativnih produkcijskih kuća. Trileri se brižljivo uzgajaju kao i u celokupnom skandinavskom filmu, a Headhunters iz 2011. se ispostavio kao pravi internacionalni hit koji je pogodio tačno u metu i uspostavio se u legende nordijskog noira. Ipak, Holivud nije samo uzimao inspiraciju iz Norveške već je i dosta filmova snimano ovde. Nedavni film Michaela Fassbendera The Snowman sniman je oko i u Oslou, a čak se i Hari Poter našao ovde kada je u filmu The Half-Blood Prince (2009) otišao sa Hogvortsa u malo hladnije krajeve. Dokaz da žanr ovde ne uspostavlja granice je i to što je napeta drama Thelma koja je kombinacija natprirodnih elemenata, sa avanturom, istorijom i stripom dobila mnoge pohvale iako de facto nije ono što se u priv mah “očekuje” od skandinavskog filma.
